Eνώ σε άλλες περιοχές της χώρας παρατηρείται λειψυδρία, στην Ήπειρο υπάρχει αφθονία νερού. Η περιοχή μας έρχεται πρώτη σε ολόκληρη την χώρα σε αποθέματα, αφού έχει τα υψηλότερα ποσοστά βροχόπτωσης, 1.318,5 χιλιοστά κατά μέσο όρο το χρόνο, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ελλάδα είναι 849 χιλιοστά.Όμως υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στον τρόπο διαχείρισης του νερού. Η καθηγήτρια του ΕΜΠ, Μαρία Μιμίκου, αναδεικνύει τα μεγάλα κενά στην πολιτική για το νερό. Δεν υπάρχει καν το βασικό, το οποίο στις άλλες χώρες της Ε. Ε. είναι λυμένο: Ενα δίκτυο μετρήσεων της ποσότητας των υδάτων, των παροχών των ποταμών, πάνω στο οποίο θα βασιστεί ο έλεγχος της ποιότητας και ο σχεδιασμός.
ΑΝΙΣΟΜΕΡΕΙΑ…
«Η Ελλάδα εμφανίζει μια ιδιαίτερη ανισομέρεια στο υδρολογικό της δυναμικό. Η Δυτική Ελλάδα (κυρίως Ηπειρος και Δυτική Στερεά) είναι πολύ πιο βροχερή από την Ανατολική, αλλά είναι οι ανατολικές περιοχές που παρουσιάζουν τις πιο μεγάλες ανάγκες. Εκεί συγκεντρώνονται τα μεγάλα αστικά κέντρα, οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις, η όποια βιομηχανία, αλλά και τα περισσότερα υδροηλεκτρικά ενεργειακά έργα. Η οροσειρά της Πίνδου λειτουργεί σαν ένα όριο, με τη δυτική πλευρά να έχει πολύ υψηλότερα επίπεδα βροχοπτώσεων. Στην Ανατολική Ελλάδα η ζήτηση είναι πάντα μεγαλύτερη από την προσφορά νερού και η έλλειψη είναι ενδημικό φαινόμενο», τονίζει η κ. Μιμίκου, στην «Καθημερινή».«Δεν υπάρχει αγροτική και αστική υδατική πολιτική, η οποία θα αποσκοπεί στη διαχείριση των υδατικών αποθεμάτων, δηλαδή στη μείωση της ζήτησης, κυρίως όσον αφορά την ύδρευση και κυρίως την άρδευση», σημειώνει η καθηγήτρια του Πολυτεχνείου.«Δεν είναι ορθολογική η κατανάλωση του 86% στον αγροτικό τομέα, από το οποίο το 96% πάει στην άρδευση, όπου χάνεται το 80% σε απώλειες. Η αγροτική κατανάλωση πρέπει να φτάσει στο 60%. Εάν δεν γνωρίσουμε τα υδατικά διαθέσιμα, εάν δεν εξετάσουμε πως μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες με τις βέλτιστες, τις πιο αποδοτικές τεχνικές, εάν δεν δούμε πώς μπορεί να περιοριστεί η ζήτηση, θα δώσουμε απαντήσεις μερικές και όχι στη βάση των συνολικών αναγκών», τονίζει η διακεκριμένη επιστήμονας.
Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ
To υδρολογικό σύστημα της Ηπείρου είναι αρκετά ευαίσθητο, καθώς τα ασβεστολιθικά της πετρώματα είναι διαπερατά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η οποιαδήποτε μορφής ρύπανση να περνάει πάρα πολύ γρήγορα στα υπόγεια νερά και από εκεί να μεταφέρεται στα επιφανειακά.Αξίζει να σημειωθεί ότι μια κτηνοτροφική ή βιομηχανική ή αστική δραστηριότητα στην Ήπειρο, προκαλεί πολλαπλάσια μόλυνση των υπόγειων νερών απʼ ό,τι μια ανάλογη δραστηριότητα π.χ. στη Θεσσαλία ή στη Μακεδονία, όπου τα υποστρώματα είναι αργιλικά και προστατεύουν κάπως το νερό.
ΤΟ 27% ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ!
Σιγά - σιγά αρχίζει να αλλοιώνεται η καλή ποιότητα των νερών της Ηπείρου, λόγω της επιφανειακής και υπόγειας ρύπανσής τους. Ευρεία χρήση φυτοφαρμάκων, κυρίως στα πεδινά, ανεξέλεγκτες χωματερές, αποχετεύσεις, κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις και η μη συντήρηση των υποδομών άντλησης υδάτων, επιδεινώνουν την κατάσταση.Για μεγάλο διάστημα η ποιότητα των υπόγειων νερών της Ηπείρου εμφανίζεται κακή. Το 27% του υπόγειου νερού της περιοχής μας είναι διαταραγμένης ποιότητας και κατά περίπτωση ακατάλληλο.
ΑΝΑΓΚΗ ΧΛΩΡΙΩΣΗΣ
Σε αυτό το πλαίσιο είναι αναπόφευκτη η χλωρίωση του νερού. Ούτε το όζον, ούτε άλλα χημικά έχουν τις ιδιότητες του χλωρίου, ούτε παρόμοιες τεχνικές μπορούν να αντικαταστήσουν ικανοποιητικά την χλωρίωση.Το νερό είναι ανάγκη να χλωριώνεται, αλλά για να είναι πόσιμο πρέπει να αποχλωριώνεται. Με τη χλωρίωση του νερού ο ανθρώπινος οργανισμός προσλαμβάνει ουσίες που μακροπρόθεσμα ευθύνονται για την εκδήλωση πολλών σοβαρών ασθενειών. Η πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση κατέθεσε κατά καιρούς προτάσεις για επιβολή τσουχτερών προστίμων σε όσους ρυπαίνουν τους υδατικούς πόρους και για καθιέρωση μητρώου προστατευόμενων οικοτόπων που εξαρτώνται από το νερό.
ΠΗΓΗ: epirusgate.blogspot.com
ΑΝΙΣΟΜΕΡΕΙΑ…
«Η Ελλάδα εμφανίζει μια ιδιαίτερη ανισομέρεια στο υδρολογικό της δυναμικό. Η Δυτική Ελλάδα (κυρίως Ηπειρος και Δυτική Στερεά) είναι πολύ πιο βροχερή από την Ανατολική, αλλά είναι οι ανατολικές περιοχές που παρουσιάζουν τις πιο μεγάλες ανάγκες. Εκεί συγκεντρώνονται τα μεγάλα αστικά κέντρα, οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις, η όποια βιομηχανία, αλλά και τα περισσότερα υδροηλεκτρικά ενεργειακά έργα. Η οροσειρά της Πίνδου λειτουργεί σαν ένα όριο, με τη δυτική πλευρά να έχει πολύ υψηλότερα επίπεδα βροχοπτώσεων. Στην Ανατολική Ελλάδα η ζήτηση είναι πάντα μεγαλύτερη από την προσφορά νερού και η έλλειψη είναι ενδημικό φαινόμενο», τονίζει η κ. Μιμίκου, στην «Καθημερινή».«Δεν υπάρχει αγροτική και αστική υδατική πολιτική, η οποία θα αποσκοπεί στη διαχείριση των υδατικών αποθεμάτων, δηλαδή στη μείωση της ζήτησης, κυρίως όσον αφορά την ύδρευση και κυρίως την άρδευση», σημειώνει η καθηγήτρια του Πολυτεχνείου.«Δεν είναι ορθολογική η κατανάλωση του 86% στον αγροτικό τομέα, από το οποίο το 96% πάει στην άρδευση, όπου χάνεται το 80% σε απώλειες. Η αγροτική κατανάλωση πρέπει να φτάσει στο 60%. Εάν δεν γνωρίσουμε τα υδατικά διαθέσιμα, εάν δεν εξετάσουμε πως μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες με τις βέλτιστες, τις πιο αποδοτικές τεχνικές, εάν δεν δούμε πώς μπορεί να περιοριστεί η ζήτηση, θα δώσουμε απαντήσεις μερικές και όχι στη βάση των συνολικών αναγκών», τονίζει η διακεκριμένη επιστήμονας.
Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ
To υδρολογικό σύστημα της Ηπείρου είναι αρκετά ευαίσθητο, καθώς τα ασβεστολιθικά της πετρώματα είναι διαπερατά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η οποιαδήποτε μορφής ρύπανση να περνάει πάρα πολύ γρήγορα στα υπόγεια νερά και από εκεί να μεταφέρεται στα επιφανειακά.Αξίζει να σημειωθεί ότι μια κτηνοτροφική ή βιομηχανική ή αστική δραστηριότητα στην Ήπειρο, προκαλεί πολλαπλάσια μόλυνση των υπόγειων νερών απʼ ό,τι μια ανάλογη δραστηριότητα π.χ. στη Θεσσαλία ή στη Μακεδονία, όπου τα υποστρώματα είναι αργιλικά και προστατεύουν κάπως το νερό.
ΤΟ 27% ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ!
Σιγά - σιγά αρχίζει να αλλοιώνεται η καλή ποιότητα των νερών της Ηπείρου, λόγω της επιφανειακής και υπόγειας ρύπανσής τους. Ευρεία χρήση φυτοφαρμάκων, κυρίως στα πεδινά, ανεξέλεγκτες χωματερές, αποχετεύσεις, κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις και η μη συντήρηση των υποδομών άντλησης υδάτων, επιδεινώνουν την κατάσταση.Για μεγάλο διάστημα η ποιότητα των υπόγειων νερών της Ηπείρου εμφανίζεται κακή. Το 27% του υπόγειου νερού της περιοχής μας είναι διαταραγμένης ποιότητας και κατά περίπτωση ακατάλληλο.
ΑΝΑΓΚΗ ΧΛΩΡΙΩΣΗΣ
Σε αυτό το πλαίσιο είναι αναπόφευκτη η χλωρίωση του νερού. Ούτε το όζον, ούτε άλλα χημικά έχουν τις ιδιότητες του χλωρίου, ούτε παρόμοιες τεχνικές μπορούν να αντικαταστήσουν ικανοποιητικά την χλωρίωση.Το νερό είναι ανάγκη να χλωριώνεται, αλλά για να είναι πόσιμο πρέπει να αποχλωριώνεται. Με τη χλωρίωση του νερού ο ανθρώπινος οργανισμός προσλαμβάνει ουσίες που μακροπρόθεσμα ευθύνονται για την εκδήλωση πολλών σοβαρών ασθενειών. Η πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση κατέθεσε κατά καιρούς προτάσεις για επιβολή τσουχτερών προστίμων σε όσους ρυπαίνουν τους υδατικούς πόρους και για καθιέρωση μητρώου προστατευόμενων οικοτόπων που εξαρτώνται από το νερό.
ΠΗΓΗ: epirusgate.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου