Η ΒΑΠΤΙΣΗ
Το μυστήριο εγίνονταν Κυριακή στην εκκλησιά μετά τη λειτουργία. Μετά την τρίτη καμπάνα κατέφθανε στο σπίτι «ου ν'νός» ή η «ν'νά» με τη μικρή τους συνοδεία και τ' απαραίτητα της βάφτισης (λαμπάδες, λάδι, ζαχαρ'κά, δώρα για το μωρό) κι όλοι μαζί κατόπι -το μωρό το ζαλώνονταν στη σαρμανίτσα κάποια συγγενής χωρίς τη μάνα- επήγαιναν στην εκκλησιά. Όταν του χάριζαν τόνομα, πού συνήθως για τα πρώτα ήταν σπιτικό, παππού ή γιαγιάς, παιδάκια (αν πάντεχαν, πώς θα πάρουν κάτι) έτρεχαν στο σπίτι κι έφερναν τα συχαρίκια, για τα όποια τα φίλευαν με χρήματα ή φαγώσιμα. Μετά τη βάφτιση ακολουθούσε τραπέζι στο σπίτι, στο όποιο έπαιρναν μέρος, παπάς, νονός και συγγενείς στενοί, έτρωγαν κι έπιναν ευχόμενοι «νά ζήσ' και στα στιφάνια τ'». Νουνό δεν άλλαζαν έκτος στην περίπτωση πού τα παιδιά, τα πρώτα δύο τουλάχιστο, δεν ζούσαν.
Όταν μεγάλωνε το μικρό και περπατούσε ο νουνός έφερνε στ' αναδε-χτούρι, δώρα «π'λια» ή φωτίκια ή «βαφ'τσίαρ'κα» λεγόμενα φουστάνι, κάλτσες, τσαρουχάκια, κόκκινα με φούντες, σκούφο, λαμπάδα παρδαλή, νταβά με τόνομά του, ο δε πατέρας του μικρού σε ανταπόδοση (αντίδο)-ρο) πήγαινε στο νουνό Δευτέρα Πασχαλιάς «τα Κουμπαριάτικα», αρνί (ζωντανό), μπογάτσια, πλόσκα με κρασί και αυγά κόκκινα 5 ή 7. Σημειώνω, πως στο μικρό κρεμούσαν για φυλαχτό από το λαιμό του το λεγόμενο «ύψωμα», σταυρό και σακουλάκι με θυμίαμα.
ΦΩΤΟ: http://www.explorers.gr/index.php
ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΟΥ ΣΠΥΡΟΥ Β. ΧΑΝΔΟΛΙΑ ΜΕ ΤΙΤΛΟ : '' ΕΝ ΕΚΑΛΗ ''
Πολύ ενδιαφέρον !
ΑπάντησηΔιαγραφήΥακ.