Σε ενημερωτική πινακίδα που υπάρχει πλησίον του γεφυριού, διαβάζουμε τα ακόλουθα:
Πως γράφεται η ιστορία;
Τρεις φορές χτίσανε, μα η τρίτη προσπάθεια στα 1866 έγραψε ιστορία. Ο πρωτομάστορας Μπέκας άφθαστος και οι πέτρες ανθεκτικές. Και ακόμη ένας σύμμαχος: οι συγκολλητικές ιδιότητες του ασπραδιού από 20.000 αβγά ενισχύουν τους αρμούς που στηρίζουν το γεφύρι. Ακόμη και μετά την προσπάθεια ανατίναξής του από τους Γερμανούς το γεφύρι στέκει όρθιο. Το κόστος του γεφυριού 180.000 γρόσια ή 1800 λίρες ήταν αμύθητο. Εκείνη την εποχή τα μικρά γεφύρια κοστίζουν από 3.000 έως 10.000 γρόσια και το μεροκάματο της εποχής ήταν 0,75 γρόσια (μια λίρα είχε 100 γρόσια και κάθε γρόσι 40 παράδες)
Γέφυρα επικοινωνίας και κοινής συναίνεσης!
Ο ορμητικός Άραχθος εμποδίζει την ελεύθερη δίοδο. Άνθρωποι και κοπάδια πολλές φορές πνίγηκαν στην προσπάθειά τους να διαβούν τα ορμητικά νερά του. Η επιθυμία των κατοίκων των γύρω περιοχών για το χτίσιμο του γεφυριού που θα γεφύρωνε τις δύο όχθες του ποταμιού, ξεκίνησε όταν οι εύποροι ντόπιοι έδωσαν τα πρώτα χρήματα. Το χτίσιμο του γεφυριού είναι κοινή υπόθεση! Πραγματοποιείται με τη συλλογική προσπάθεια τριών χωριών: των Πραμάντων, των Μελισσουργών και των Αγνάντων. Το αποτέλεσμα το βλέπετε: είναι από τα μεγαλύτερα μονότοξα γεφύρια των Βαλκανίων με ύψος 20 μ. και μήκος 40 μ.
Τόπος σύμβολο
Το μνημείο αυτό βρίσκεται σε στρατηγική θέση. Συνδέεται συνεπώς με ιστορικά γεγονότα καθώς δίπλα του κατασκευάστηκε τελωνείο, όταν από το 1881 ο Άραχθος αποτέλεσε το σύνορο Ελλάδος – Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Στην κατοχή ο ΕΛΑΣ και ο ΕΔΕΣ το χρησιμοποιούσαν για τις μετακινήσεις τους, ενώ στις 29 Φεβρουαρίου 1944, κατόπιν συνεννόησης των αντάρτικων οργανώσεων, υπογράφηκε εδώ η ιστορική συνθήκη ειρήνευσης.
Τι κριμα που το αφησαμε να πεσει!
ΑπάντησηΔιαγραφή